कविता-आमा (ईश्वर च्याङ्ग्बा, धरान)

कविता-आमा

रात ढलेपछी बिहानी मिर्मिरेमा चिसो एक झोका हावाले मुटु हल्लाएर गयो थामेन जाडो च्यात्तिएको बर्कोले जसरी थामेन सुबास फूलले खोसिए भाग्य चुडिए सपना दिएन साथ समयले जसरी दिएन साथ जिन्दगीले समयका छालहरुले बनाएका अनगिन्ती दागहरु मानसपटलमा छरपस्ट फिजाएर धुमिल जिन्दगीको सहारा चिराचिरा परेर फुटेका कुर्कुच्चाहरु चिसो सितको छिटाले भिज्दा मन कति अमिलो हुँदो हो भतभती पोल्दो हो जसरी पोलेको थियोे बियोगले आमा भन्नू हुन्थ्यो तँ सानो छंदा तेरो दिदी र दाजु पछि पछि थिए म अघि अघि थिएँ घाँसको भारी बोकेर देउराली बाट तल झर्दै गर्दा मुसल धारे पानी परी रहेको थियो तेरो दाजु चिप्लीएर लड्यो घाँसको भारी म माथी बज्रीयो म उछिट्टीएर तल पुगें भाग्यबस म बाची रहेको थिए ढिस्कोको पोथ्रो समाई रहेको थिए घाँसको भारीको अत्तोपत्तो थिएन जसरी अत्तोपत्तो थिएन जिन्दगीको सम्हाल्न खोजें बिचलीत मन मन अमिलो भएर आयो भकानो फुटेर आयो बर्बरी झर्यो आँसु यदि म मरेको भए कान्छाको के हुन्थ्यो ?

▬ ईश्वर च्याङ्ग्बा, धरान।

सम्बन्धित पोष्टहरु

छन्दमा कविता कसरी लेख्ने ? ~पोष्टराज चापागाईं~ छन्द सिक्न चाहनेहरूका लागि मात्र ….! खास गरी हालसालै निर्माण गरिएका नया-न
पँलास पनि फूल हो (कविता) – समा श्री समा श्री पँलास पनि फूल हो गमलामा तिमीले रोपेको बोट कठ्यांग्रिएको छ तुषारो
कविता - उनको बोलिमा लठ्ठिएको म सर्वहारा (दीपक अनुरागी) खुला मञ्चमा नेताले भाषण गरे ! निरङ्कुश राणाले जनताबिच शासन गरे छन् उठ हे जाग भरियायामी, झुपडि स
आमा ! तिमी कति अभागी ? रिता पौडेल आमा! तिमी कति अभागी? त्यती धेरै सन्तान जन्मायौ कति धेरै प्रसव पीड़ा भोग्यौ आखिर
कविता- घोडाको जिन्दगी (कोमलनाथ रिमाल "साधुराम") घोडाको जिन्दगी सुनेको थिँ घोडा बस्दैनँ रे बस्यो भने मर्छ रे म आज घोडा भएको छु घोडा जस्तै टक्क
कविता - दक्षिणको हावा (डा. संदिप घिमिरे 'विक्लान्त') याद गर हिमाली ! याद गर पहाडी ! याद गर मधेसी ! दक्षिणको हावामा विष मिसिएको छ अचेल अलिकति ठुलो हुन

सम्पादकीय …

साहित्य रस हो । रसस्वादन गरे मात्र स्वादको अनुभुती हुन्छ । दुरबाट यसको चुरोमा पुग्न सकिन्न , नकि गहिराईमा डुबुल्की मार्न नै । यसको मिठास हासिल गर्न त भोग्नै पर्छ । तर भोग गर्ने तौरतरिका भिन्न-भिन्न हुन सक्छ । सिर्जना , अध्यन , अनुसन्धान , समिक्षा यस्तै यस्तै । हरेकमा भोग हुन्छ । त्यसभित्र मिठास । त्यो मिठासको स्वर्णिमता र माधुर्यतालाई चुम्न साहित्य अपरिहार्य हो । यसैमा छ आनान्दनुभुती , एक किसिमको रोमाञ्चकता अनि पीडा भगाउने ओखती । तर पछिल्लो समय नेपाली साहित्य केही कमजोर बन्दै गएको होकि जस्तो अनुभुती हुन थालेको छ । यसप्रति युवा मनहरुको आकर्षण घटेको छ । विगतमा जुनकिसिमको लहड र उत्साह थियो त्यो गिर्दो छ । यद्यपि बजारमा समय सापेक्ष उत्कृष्ट कृति आउनै छोडेको भने होईन । अब्बल सिर्जनाहरु निस्किरहेका छन , बिकि रहेका छन् । यसै परिप्रेक्ष्यमा हामिले यो साहित्यिक अनलाइन बाँसुरी पस्केका छौँ । यसको धुन कहाँ सम्म पुग्छ त्यो त भविष्यले निर्दिष्ट गर्ला । तर कम्तिमा चित्तबुझ्दो साहित्यिक रसस्वादन गर्न नपाएका मनहरुलाई साहित्यको अमृत रस पिलाउने हाम्रो लक्ष्य हो । संसार भरका नेपाली साहित्य प्रेमी लक्षित यो साहित्यिक अनलाईन तपाईं सबैको आफ्नै अनलाईन हो । हामी तपाईंका सिर्जनाहरु नै सङ्ग्रह गरेर पस्कने गर्छौँ । त्यसैले तपाईंका अमुल्य सुझाव , सिर्जना र पथप्रदर्शनको अपेक्षा राखेका छौँ ।
♥ बाँसुरी अनलाईन परिवार

बाँसुरी अन्लाईन

कविता-आमा (ईश्वर च्याङ्ग्बा, धरान)

Share our page.

Popular

Label

Comment